Бір бала бар сыбырлақ,
Аузы-мұрны жыбырлап,
Әсте тыным таппайды,
Құлағыңа сыбырлап.

Өзі де түк ұқпайды
Отырғанда дыбырлап.
Тыңдатпайды басқаға,
Шыға қалса тақтаға.

Аузын ашып қымыңдап,
Түк айта алмай ыңылдап,
Қалды дей бер «Сыбырлақ»,
Бостан-босқа жыбырлап..